35 vjet nga vdekja e poetit Lasgush Poradeci
Janë bërë 35 vjet që nga vdekja e poetit të mirënjohur shqiptar Lasgush Poradecit, i cili me vargjet e tij depërtoi thellë në shpirtin e shqiptarëve.
Emri i tij është Llazar Gusho dhe u lind më 27 dhjetor 1899 në Poradec, që më pas njerëzit filluan t’i referoheshin këtij vendi si “Poradeci i Lasgushit”, shkruan Zeri.info.
Ai njihej për gjuhën e lartë artistike, temat e veçanta dhe të dashura për lexuesin shqiptar, por edhe që kishin rimë të veçantë.
Me rastin e 100-vjetorit të lindjes së tij, Lasgush Poradeci u nderua me titullin “Nderi i Kombit” dhe nga qyteti i tij i lindjes me titullin “Qytetar nderi”.
Po jua sjellim një ndër poezitë e tij më të njohura e cila është “Vdekja e Nositit”.
Vdekja e Nositit
Me zjarr ju flas… me zjarr
Në gjirin tim kam hapur varr…
Që t’i jap shpresë- edhe t’ja marr…
Un’ ik liqerit zemërak
Fatlum dh’ i pastër si zëmbak,
Po zemra ime kullon gjak:
Se vijnë- urtuar zogjtë-e mi,
Dh’u jap ushqim me dashuri-
Një dashuri për llaftari:
Pa nis ah! Gjirin ta godas…
Dh’e hap ah! gjirin për një ças…
Dh’i nginj ah! zogjtë- e vdes me gas!…
Ahere – helmohet e buçet
Pas mallit tim liqer-i shkret,
E rrit tallazin posi det.
Ay e tund, ay e shkund,
Ay e hap sa me të mund,
Gjer mun në gjit, gjer mu në fund.
E shpirtin dyke ma përcjellë
Më thotë ah! shih sesa ‘sht’i fellë…
Ky gjir’i em që të pat pjellë…
Me zjarr ju flas…
Me zjarr…
