Baton Haxhiu me letër të hapur për FFK-në, Ministrinë e Sportit dhe UEFA-n

Gazetari dhe opinionisti i njohur kosovar Baton Haxhiu, ish-gjyqtar i futbollit, përmes “Albanian Post” ka dalë me letër të hapur për FFK-në, Ministrinë e Sportit dhe UEFA-n:

“Në Kosovën e vogël futbolli ka qenë gjithmonë më shumë se një lojë – ai ka qenë një frymëzim, një mjet rezistence dhe një shpresë për të ardhmen. Një vend që për dekada ishte i përjashtuar nga çdo sistem ndërkombëtar, ku ekipet në Kosovë luanin jo në stadiume, por në ara me bar, duke pritur ditën kur do të pranoheshin me dinjitet në arenën ndërkombëtare.

Fadil Vokrri, një figurë legjendare e futbollit kosovar, arriti atë që për shumë kohë ishte vetëm ëndërr – futjen e Kosovës në UEFA. Ky ishte një moment që shënoi triumfin e një kombi të vogël mbi ndarjet dhe padrejtësitë. Por, fatkeqësisht, trashëgimia e Vokrrit është e dyfishtë: përveç këtij suksesi historik, ai la pas një federatë të përthithur nga një sistem i korruptuar dhe i paditur, një model që ka shkatërruar moralin dhe të ardhmen e sportit në vendin tonë.

Përdorimi i vdekjes së Fadil Vokrrit për të manipuluar zgjedhjen e tij si kryetar i FFK-së është një akt që thellësisht sfidon moralin dhe etikën. Një fjali që përfshin këtë ide të turpshme mund të tingëllojë kështu e publiku nuk e ka vërejtur. Ndoshta!

Agim Ademi shfrytëzoi vdekjen e Fadil Vokrrit, duke manipuluar zgjedhjen e tij si kryetar i FFK-së, një akt që mund të përshkruhet si një formë morale e “nekrofilisë”, ku respekti për trashëgiminë e të ndjerit përdhoset për përfitime personale.

Ky proces aludon në një abuzim të trashëgimisë së një figure të nderuar si Vokrri, duke përdorur vdekjen e tij për të manipuluar rezultatin e zgjedhjeve.

Sot, kryetari aktual i Federatës së Futbollit të Kosovës, Agim Ademi, mishëron këtë sistem të dështuar. Zgjedhja e tij në krye të FFK-së ishte produkt i një procesi të korruptuar, dhe për vite me radhë, ai ka qenë i përfshirë në hetime për krime, duke u gjendur në mbajtje dhe përballur me aktakuza të rënda. Dhe megjithatë, ai mbështetet publikisht nga figura të larta politike si Presidentja Vjosa Osmani, ish-ministra dhe komandantë lufte, që kanë zgjedhur t’i qëndrojnë afër në emër të interesave personale dhe nepotizmit.

Aq më keq, kjo mbështetje nga institucionet vendore është përforcuar edhe nga UEFA, një organizatë që teorikisht duhet të mbrojë integritetin e futbollit. Por për hir të një vote të vetme në zgjedhjet e saj, UEFA ka zgjedhur të mbyllë sytë ndaj krimit dhe korrupsionit që po shkatërron sportin tonë. Fondet që UEFA ndan për federatën janë keqpërdorur për të punësuar të afërm dhe për të ruajtur pushtetin në duar të atyre që e kanë shndërruar futbollin në një monopol të familjeve dhe klaneve politike.

Çfarë ndodh me qytetarët? Në një vend që ka prodhuar talentet që luajnë për katër kombëtare të ndryshme – Zvicrën, Maqedoninë e Veriut, Shqipërinë, dhe Kosovën – a nuk është ironike që vetë Kosova, 25 vjet pas çlirimit, ende nuk ka asnjë fushë futbolli me bar natyral? Të gjitha fushat janë me bar artificial, dhe ajo që duhet të ishte një platformë për zhvillimin e brezave të rinj, është shndërruar në një peizazh të rrënuar nga korrupsioni dhe ndërhyrjet politike.

Por nuk është vetëm infrastruktura ajo që po rrënohet. Brenda Federatës, njerëzit që duhej të mbronin sportin janë nënshtruar dhe heshtur. Pronaret e klubeve të Superligës, të detyruar nga frika e represionit, kanë pranuar një realitet të zymtë: nëse nuk je pjesë e këtij sistemi të korruptuar, nuk ke vend në futbollin e Kosovës. Ky nënshtrim është gjithëpërfshirëse dhe prek çdo nivel të hierarkisë së futbollit në vend.

Politikanët dhe institucionet që supozohet të jenë mbrojtës të vlerave dhe integritetit kanë dështuar. Vetëm 200 bileta falas për ndeshjet e kombëtares janë të mjaftueshme për të blerë mbështetjen e tyre. Kjo tregon një rrënim moral që e tejkalon futbollin, duke prekur çdo aspekt të jetës publike në Kosovë. Dhe Federata e Futbollit, në një akt të paprecedentë, guxon të shkruajë letra publike duke denoncuar gazetarët që guxojnë të thonë të vërtetën.

Kjo letër nuk është një akuzë e thjeshtë ndaj një njeriu. Ajo është një thirrje për të zgjuar ndërgjegjen e një kombi që po lejon që sporti i tij më i dashur të shkatërrohet nga korrupsioni dhe interesi personal. Agim Ademi nuk duhet të ishte kryetar i Federatës. Ai nuk duhet të mbështetet nga ata që pretendojnë se përfaqësojnë popullin, e aq më pak nga një organizatë ndërkombëtare si UEFA, që ka mbyllur sytë para kësaj të keqe vetëm për një interes të përkohshëm.

Kosova, vendi që dha yje për futbollin ndërkombëtar, duhet të luftojë për të shpëtuar yjet e ardhshëm të saj. Për të luftuar për një sistem të drejtë, ku çdo fëmijë të ketë mundësinë të luajë në fushat e barit natyral, dhe jo në fusha ku mbretëron korrupsioni.

*Pse i bie një autori të shkruajë një letër të tillë?* Sepse kolegët nga redaksitë sportive e kanë humbur guximin. Ata që njëherë përfaqësonin zërin kritik të sportit kosovar, sot kanë heshtur përballë korrupsionit. Mediat që duhej të ishin shtyllat e transparencës dhe mbrojtësit e së vërtetës, janë nënshtruar, ashtu si shumë institucione të tjera. Disa prej tyre janë blerë me privilegje, bileta falas, dhe qasje të sigurt në brendinë e FFK-së, duke përjashtuar çdo zë kritik.

Kjo është arsyeja pse unë, si Autor, ndjej obligimin moral të flas. Të tjerët, të ngujuar në korrupsion dhe kompromise, nuk kanë më zë. Por të heshtësh është të bësh pjesë të problemit. Dikush duhet të denoncojë këtë shkatërrim moral dhe institucional. Dikush duhet t’i tregojë publikut se sporti i Kosovës është në duar të gabuara, dhe që shpresat e brezave të rinj po shkatërrohen për interesa personale dhe politike. Nëse gazetarët e sportit nuk kanë guximin të thonë të vërtetën, atëherë i bie që prapë të shkruaj- ta bëjë këtë, për hir të sportit, së vërtetës dhe të ardhmes së një vendi që meriton shumë më tepër.

Koha për një ndryshim ka ardhur prej kohësh”.