“Mbajti dietë”, si u ngjit në murin 6 metra të lartë dhe u arratis nga dritarja e qelisë Taulant Toma?
Në Francë, vendet fqinje si Belgjika, dhe sigurisht në Itali, Mal të Zi, madje edhe në Shqipëri, ku ai lindi 41 vjet më parë, kërkimet për Taulant Tomën janë duke vazhduar.
Arratisja e tij nga burgu i Operas u zbulua nga oficerët një orë e gjysmë pasi shqiptari ishte larguar.
Ishte ora 08:00 e së dielës (7 Dhjetor) dhe dritarja e qelisë së tij kishte një shufër të prerë me sharrë, duke lënë një hapësirë ëdrejtkëndëshe me përmasa 30 me 40 centimetra: shumë e vogël që të futej i burgosuri tjetër, por e mjaftueshme që Taulanti, i cili ishte dobësuar posaçërisht për këtë qëllim, të dilte nga qelia, dhe më pas përdorur një “litar” të bërë me çarçafë të zbriste poshtë.
Ai e kapërceu pengesën e fundit, murin rrethues 6 metra të lartë, me një shfaqje cirku: Taulant Toma sajoi një shkop duke lidhur bishtat e fshesave me shirit ngjitës dhe duke bashkangjitur një grep hekuri, një pajisje mjaftueshëm e fortë për ta mbajtur ndërsa ngjitej.
Arratisja e tij e parë ndodhi në vitin 2009, kur u largua nga burgu i Ternit. I njëjti skenar mbizotëroi: hekura të prerë dhe çarçafë të përdorur si litarë. Shqiptari gjithmonë arrinte t’i pasonte këto arratisje me periudha të gjata fshehjeje.
Kjo zgjati dy muaj, derisa u kap në Casarile, në brendësi të Milanos, dhe u dërgua në burgun e Parmës, një nga mjediset e konsideruara më të sigurta në Itali, ku strehoheshin, për shembull, disa mafiozë të ndaluar nën regjimin e 41 bis.
Një sfidë e re që Taulanti e ndërmori dhe ia doli mbanë katër vjet më vonë. Në shkurt të vitit 2013, arriti të arratisej edhe nga këtu.
Bashkëpunëtori i tij në këtë arratisje u vra pak kohë më vonë, nga një argjendar që po përpiqej ta grabiste. Ai mbeti i lirë deri në shtator.
Autoritetet policore italiane zbuluan se ai ishte arrestuar në Liège të Belgjikës dhe ishte dërguar në burgun Lantin, pak jashtë qytetit. Ndërsa procedurat e ekstradimit zvarriteshin, Taulant Toma nuk humbi kohë. Ishte atëherë që mbështetja e botës kriminale shqiptare u bë më e dukshme. Një fishekzjarr i madh u ndez në oborrin e burgut për të krijuar rrëmujë.
Pastaj, një grup të burgosurish formuan një piramidë në të cilën Taulanti u ngjit. Përtej murit, persona të armatosur e pritën dhe u larguan nga vendngjarja.
Në rastin e fundit, stafi i reduktuar për shkak të festave luajti rol, si dhe fakti më i përgjithshëm se Opera ka “1,338 të burgosur, të kontrolluara nga vetëm 533 oficerë, kur në të vërtetë duhet të ketë të paktën 811”.
