Si po i vendosin taksa vendet evropiane Netflixit, duke e detyruar të investojë në kinematë e tyre?

Qeveritarët zviceranë së shpejti do të votojnë nëse Netflixi duhet të paguajë për industrinë e kinemasë në vend.

Ligji i njohur si “Lex Netflix” do të kërkojë që gjiganti i transmetimit të filmave të investojë katër për qind të të ardhurave të tij zvicerane përsëri në Zvicër për prodhimin e filmave dhe shfaqjeve televizive zvicerane.

Është e njëjta përqindje që Zvicra kërkon nga të gjithë shpërndarësit e saj kombëtarë që të riinvestojnë në vend. Megjithatë, për shpërndarësit kombëtarë dhe rajonalë, ata gjithashtu duhet të prodhojnë të paktën gjysmën e përmbajtjes së tyre në Zvicër ose Evropë.

Nëse ligji miratohet, Netflix do të duhet të detyrohet me taksën e investimit, përndryshe do t’i caktohet një gjobë në shumën ekuivalente ose do të përballet me mos disponueshmërinë e klientëve zviceranë.

Taksa edhe pse i është “mveshur” Netflixit, do të zbatohet për të gjithë transmetuesit e mëdhenj, duke përfshirë kompanitë gjigante të transmetimit si: Amazon Prime, Disney+ dhe HBO.

Pritet që ligji të sjellë nga 18 milionë franga zvicerane (17,4 milionë euro) deri në 30 milionë franga zvicerane (29,1 milionë euro) në industrinë zvicerane të filmit çdo vit. Kjo është një rritje e konsiderueshme për një industri që aktualisht merr rreth 105 milionë franga zvicerane (101.8 milionë euro) në fonde çdo vit.

Çfarë po bëjnë vendet e tjera?

Kjo nuk do të ishte marrëveshja e parë e këtij lloji për një vend evropian që vendos. Shumë vende të BE-së kanë tashmë marrëveshje me transmetuesit kryesorë për të ofruar sasi të mëdha investimesh në ekosistemin e kinemasë së vendit.

Tashmë ekziston një kërkesë që Netflix dhe transmetuesit e tjerë të investojnë një për qind të të ardhurave të tij përsëri në Portugali, dy për qind në Danimarkë dhe pesë për qind në Spanjë.

Vendet e BE-së që kanë fluksin më të madh të parave nga Netflix janë Italia dhe Franca.

Italia po merrte deri më tani 12.5 për qind të të ardhurave të Netflixit në investime në industrinë e saj të filmit. Por falë një direktivave të BE-së, vendi është në gjendje të dyfishojë investimin e Netflixit në përmbajtjen italiane dhe evropiane në 25 për qind deri në vitin 2025.

Krerët e Netflix nuk ishin më të kënaqur me marrëveshjen italiane. Stefano Ciullo, Drejtor i Marrëdhënieve Institucionale të Netflix Italia, vuri në dukje investimin tashmë të madh në filmin italian nga firma. Nga viti 2017 deri në vitin 2020, Netflix investoi 300 milionë euro në Itali për të prodhuar mbi 45 shfaqje.

“Ne kemi kontribuar në ekosistemin, kemi punuar dhe investuar shumë në trajnime. Nuk mund të mohojmë habinë e mungesës së dialogut dhe një qasjeje të padrejtë”, tha ai, duke vënë në dukje se kërkesa tipike e investimeve të transmetuesve ishte vendosur në 12.5 për qind.

Falë marrëveshjes italiane, investimi i Netflixit përfshiu prodhimin e filmit të fundit të Paolo Sorrentino, “Hand of God”, i cili u nominua për një “Oscar” këtë vit.

Shifrat italiane janë zbehur nga kërkesat që Franca i ka bërë shërbimit. Në shkurt, Netflix ra dakord të investonte katër për qind të të ardhurave vjetore franceze në financimin e filmave francezë dhe evropianë që do të shfaqen në kinematë franceze.

Nëse kjo nuk do të mjaftonte, kjo është në krye të 20 për qind të të ardhurave të tjera që Netflix tashmë kishte rënë dakord t’i kushtonte përmbajtjes franceze.

Nga marrëveshja e re katër për qind, Netflix ka premtuar gjithashtu se do të investojë 17 për qind të këtyre parave në financimin e filmave francezë me buxhet të ulët.

Si kthehen në filma këto skema?

Për të parë pse zviceranët mund të jenë të prirur që të bëjnë Netflixin që të fillojë të investojë paratë e tyre në mënyrën se si i ka bërë Franca, ju duhet vetëm të shikoni marrëveshjen që bëri Franca.

Filmat në Francë fillimisht duhet të dalin në kinema, dhe më pas mund të vendosen në shërbimin Netflix vetëm 15 muaj pas daljes në kinema.

Kjo u jep kinemave franceze një shans për të mbajtur audiencën e tyre, si dhe për t’iu përmbajtur udhëzimeve strikte të festivalit prestigjioz të filmit në Kanë, ku një film duhet të shfaqet fillimisht në një kinema për të qenë i pranuar për të marrë pjesë në festival.

Për vite me radhë, shumë filmave të Netflixit iu është mohuar hyrja në Kanë për shkak të daljes së tyre të menjëhershme në platformë.

Me industrinë më të fortë të kinemasë në Evropë, ka kuptim që Franca do të dëshironte të bënte gjithçka që mundet për të mbrojtur kinematë e saj. Industria ka arritur tashmë shkallën e saj të prodhimit të filmit para pandemisë me 340 filma francezë të prodhuar në vitin 2021. /Telegrafi