Legjenda Kozniku: Ju rrëfej për kupën e fituar në gjendje lufte, ja si e fituam Zvezdën në Beograd
Legjenda e futbollit, Ardian Kozniku ka rrëfyer për herë të parë për gazetarin e sportit Reshat Ibrahimi finalen e fundit të kupës së Ish Jugosllavisë mes Hajduk Split dhe Crvena Zvezda e luajtur me 8 maj 1991 në stadiumin JNA në Beograd.
Ai kujton se ajo ishte finalja e fundit e kupës, e cila u zhvillua në gjendje lufte.
“Më kujtohet si sot ndeshja u luajt në mot të zymtë dhe me shi. Por ka mundur edhe të mos luhet, pasi lufta në Kroaci kishte filluar dhe pas vrasjes së 12 policëve kroat në Borovo Selo mori një kahje tjetër.
Kryesia e klubit Hajduk vendosi që për shkak të situatës mos të udhëtohet në Beograd, duke kërkuar që të anulohet loja, por federata e futbollit jugosllav kërcënoi me dënim nëse nuk dalim në lojë. Në Beograd shkuam me aeroplan ushtarak dhe dolëm në fushë. Në shenjë pikëllimi rreth dorës së djathtë mbanim shirita të zeza. Unë luajta deri në minutën e 87-të, pastaj më zëvendësoi Jelicic”, kujton Kozniku, i cili sot jeton në Zagreb.
Ai më pas vijoi:
“Në pjesën e dytë ne shënuam gol përmes Bokshiqit. Dhe, pas golit loja nisi të marrë një kahje të padëshiruar. Sinisa Mihajlovic dhe Igor Shtimac gjatë gjithë lojës kishin duele verbale. Më vonë për shkak të një starti të pakujdesshëm të Mihajlovicit u krijua tollovi në terren dhe referi Fazlagic i përjashtoi Mihajlovicin dhe Shtimacin. Ishte e qartë se lufta në Kroaci u shfaqte edhe në teren. Kjo përleshje mes Hajdukut dhe Zvezdës vazhdoi edhe pas një muaji në “Marakana” të Beogradit, ku përsëri u përjashtuan Mihajlovic dhe Shtimac, kurse Dragisa Binic i Zvezdës nokautoi trajnerin e Hajdukut, Stanko Poklepovic, sot i ndjerë”.
“Unë isha i mësuar dhe i përgatitur psiqikisht me provokime që mu bënin, sepse të tilla provokime kam pasur edhe më herët si lojtar i Vëllaznimit dhe Prishtinës, pastaj edhe i Hajdukut. Kur luanim si mysafirë nuk e kishim lehtë, gjithmonë kishim provokime, megjithatë në fushën e futbollit s’jam frikësuar. Të them të drejtën në ndeshje kush më ofendonte ia kam kthyer, por me publikun nuk kam pasur telashe”, tregon Kozniku.
“Të them edhe një mendim të Biliqit, Bokshiqit, Mishes, Shtimacit dhe krejtë lojtarëve, të cilët sot e kësaj dite e kujtojnë këtë fitore dhe thonë se nuk krahasohet me asgjë tjetër. Ishte fitore gati në gjendje lufte, fitore në rrezik të madh”, përfundon legjenda Ardian Kozniku.
