15 pjesë të trupit të njeriut që do zhduken në të ardhmen
Në kapitullin e parë të Lindjes së Njeriut, Çarls Darvin identifikoi afërsisht një duzinë pjesësh trupore që ai e përshkroi me gëzim si “të padobishëm, ose pothuajse të padobishëm”.
Katalogu i Darvinit nuk ishte shumë i plotë – trupat tanë janë të mbushur me pjesë që nuk kemi nevojë. Le të hedhim një vështrim në disa prej tyre.
Qimet e trupit. Shumica e tyre që kemi në trup nuk kanë asnjë funksion
Sinuset paranazale. Askush nuk e di pse i kemi këto zgavra me probleme të mukusit, përveç ndoshta për ta bërë më të lehtë kokën.
Disa kafshë, si lepujt dhe qentë, mund të lëvizin veshët e tyre në mënyrë të pavarur falë këtyre muskujvk. Ne ende i kemi ato, prandaj disa njerëz mund të lëvizin veshët e tyre, por këto muskuj nuk kanë asnjë qëllim.
Dhëmbët e pjekurisë. Njerëzit e hershëm duhej të përtypnin bimë në mënyrë që të merrnin kalori të mjaftueshme për të mbijetuar, por këto ditë vetëm rreth 5% e popullsisë ka një sërë dhëmbësh të shëndetshëm por të padobishëm.
Brinja e qafës.Një grup brinjësh të qafës ndoshta një mbetje nga mosha e zvarranikëve, ende shfaqet në më pak se 1% të popullsisë. Disa njerëz e kanë atë vetëm në anën e majtë ose të djathtë, ndërsa disa kanë të dyja. Ata shpesh shkaktojnë probleme nervore dhe arteriale.
Muskuli i dorës. Ky muskul i gjatë i ngushtë shkon nga bërryl në duar dhe mungon në 11% të njerëzve sot.
Thithkat te meshkujt. Të dy burrat dhe gratë i kanë ato sepse, në fazat e hershme të zhvillimit të fetusit, një fëmijë i palindur është në mënyrë efektive pa seks (pa gjini). Kështu, ato janë të pranishme në të dy meshkuj dhe femra. Meshkujt në përgjithësi nuk kanë nivelet e nevojshme të prolaktinës për të stimuluar laktacionin dhe nuk mund të prodhojnë qumësht.
Këto muskuj të vegjël i lejojnë kafshët të përdorin gëzofin e tyre për izolim ose të frikësojnë të tjerët. Njerëzit e kanë ruajtur këtë aftësi por kanë humbur shumicën e qimeve.
Apandesiti
Brinja e 13
Gishtat e këmbëve. Shkencëtarët zbuluan se njerëzit përdornin për të ecur dhe për të balancuar më shumë vijën e mesme të këmbëve të tyre, por tani gradualisht jemi transferuar për të balancuar më shumë drejt anës së gishtit tonë të madh. Studimet tregojnë gjithashtu se qendra jonë e ekuilibrit ende është duke u zhvendosur brenda. Kjo do të thotë që njerëzit mbështeten në gishtat e tyre për ekuilibrin, por tani ata nuk mbështeten më në to. Nëse kjo tendencë vazhdon, nuk do të kemi më nevojë për gishtat.
Kërbishtja. Është quajtur gjithashtu një bisht i kockave, dhe është e gjitha që ka mbetur nga bishti që shumica e gjitarëve ende përdorin për ekuilibrin dhe komunikimin.
Qepalla e tretë. Një paraardhës i përbashkët i zogjve dhe gjitarëve mund të ketë pasur një membranë për mbrojtjen e syrit dhe pastrimin e mbeturinave. Njerëzit mbajnë vetëm një të tillë në cepin e brendshëm të syrit.
Pika e Darvinit. Një pikë e vogël e palosur e lëkurës në krye të çdo veshi. Mund të jetë një mbetje e një forme më të madhe që ndihmoi në përqëndrimin e tingujve të largëta.
